twee weken met Ilse haar ouders
Blijf op de hoogte en volg Trienke
16 December 2013 | Suriname, Paramaribo
Vrijdag hadden we voor stage nog een cursus over de BSID – II. Dit is een soort intelligentie test. De cursus werd gegeven op de kangoeroe school. We waren vroeg, dus konden we mooi nog even kijken bij de vlaggenparade. Op alle scholen in Suriname wordt de dag geopend door de vlag van Suriname te hijsen. Ondertussen zingen alle leerlingen het volkslied van Suriname. Dit was echt heel mooi om eens mee te maken, het geeft echt een gevoel van samenhorigheid. Na de cursus, zijn we naar huis gegaan. In de middag zijn we met Ilse haar ouders naar Nieuw Amsterdam gegaan. Hier hebben ze een openlucht museum over een fort wat er vroeger stond en de slavernij die hier gedreven werd. Het was best interessant en we hebben hier een paar uurtjes rondgelopen. Op de terugweg hebben we gegeten bij Jiji’s, waar ik een lekker pasta heb genomen.
De volgende dag zijn we naar de Brownsberg gereden. Ilse en ik zijn hier al eens geweest en hebben toen de tocht naar de Leo- en de Ireneval gemaakt. Dit keer gingen we de tocht naar de Mazaronival doen. Het was over het algemeen een makkelijk begaan baar pad. Alleen dichtbij de waterval was het even steil dalen (en op de terugweg steil klimmen). Gelukkig hingen er een aantal touwen, waar je je een beetje aan vast kon houden. De waterval viel wat tegen, doordat het op dat moment nogal droog was, was er niet veel water en was de val wat klein. Op de terugweg liep er nog een schildpad over het pad waar wij liepen. Weer in Paramaribo hebben we roti gegeten bij Roopram.
Zondag zijn we vroeg opgestaan en naar Domburg gereden. Hier hebben we een bootje gehuurd en zijn we op de Surinamerivier gaan vissen. Er zijn twee piranha’s gevangen. Dit is ook de reden waarom ze je het afraden om in de Surinamerivier te zwemmen. Verder was de vangst niet zo bijzonder. Ilse en ik hebben vooral gestudeerd op de boot, aangezien wij de volgende dag een tentamen hadden. In de middag zijn we weer terug gevaren en hebben we nog even gegeten bij een Warung (Surinaams eettentje) in Domburg. ’s Avond ben ik nog even naar de verjaardag van Emilio geweest.
Vandaag hadden we dan ons tentamen ethiek. Op stage hebben we de stof vooral nog even overgekeken. Om half 3 mochten we van start. Ilse en ik hadden allebei veels te weinig tijd, dus naar ons idee hadden we het allebei erg slecht gemaakt. Later bleek dat de studenten in Nederland ook veels te weinig tijd hadden, daarom is de norm aangepast. Ondertussen weten we onze cijfers en we hebben allebei het tentamen gehaald, ik met en 7.9 haha. In de avond zijn we nog naar de verjaardag van Estevez zijn oma geweest. Op een verjaardag is er altijd veel gezelligheid en veel eten.
Op stage hadden we vandaag een beetje een off-day, niet zoveel uitgevoerd. Nadat we ’s avonds Bamiesoep hadden gegeten, zijn we naar de sporthal gereden. Hier hebben we een play-off wedstrijd van het zaalvoetbal gezien. Het was een erg spannende wedstrijd en er hing echt een geweldig sfeertje in de hal. Het publiek is echt ontzettend enthousiast, erg leuk om te zien. De wedstrijdspanning bracht bij Ilse en mij ook wel een beetje te korfbalkriebels omhoog.
Woensdag hadden we in de avonduren hadden we weer een verjaardag, ditmaal van Sherida. Ilse haar ouders zijn hier ook nog even langs geweest. Ik vond het heel erg leuk om te zien hoe leuk Sherida en Steve het vonden om Ilse haar ouders bij hun thuis te ontvangen. Voordat ik mijn bed in dook, heb ik mijn tas alvast ingepakt voor de komende vier dagen.
Half 9 werden we donderdag opgehaald, alle bagage in de bus en gaan! Op naar de Raleighvallen. Nadat iedereen die mee moest was verzameld, konden we dan echt Paramaribo verlaten. Ons groepje voor de komende dagen was lekker klein en bestond uit Ilse haar ouders, Ilse, Juillio (de gids), Sjors (goede vriend van de gids) en ik. Na een dik uur rijden hielden we ons laatste stop in de bewoonde wereld op Zanderij. Hier deden we de laatste inkopen en aten we nog een snack. Wie wou kon ook nog even naar het toilet. Dit was wel een grap want aan de deur van het toilet hing een bordje met verboden te poepen, haha okee dan. Na de stop kwamen we al snel op de onverharde (bauxiet) weg terecht. Hier zouden we dik twee uur over heen rijden. Op zo’n weg in een gammel busje wordt je echt alle kanten op geslingerd. Je hobbelt aan een stuk door op je stoel. Halverwege hadden we even een stop en werden er even 5 verse ananassen ingeslagen, hmmm. We waren lekker aan het hobbelen, toen de bus in een keer stopte en de Juillio en Sjors de bus uitsprinten. Wij er snel achteraan natuurlijk. Bleek dat er een jonge miereneter over de weg liep. De gidsen gebruikten hun shirts om het beestje te laten staan. Nadat we een aantal foto’s hadden gemaakt, gingen we weer verder. Of toch niet.. Juillo was zijn zonnebril kwijt, die was waarschijnlijk gevallen bij de miereneter. Wij dus weer een stukje terugrijden en ja hoor daar lag die. In de middag kwamen we aan in Witagron, een klein dorpje. Hier hebben we eerst even een wandeling doorgemaakt. Er stonden ontzetten veel fruitbomen en de huisjes waren van hout en gedroogde palmbladen gemaakt. Er was ook een meisje dat een klein varkentje, wietje, als huisdier had. Na de wandeling hebben we heerlijk gegeten in de schaduw. Bij Witagron zijn we in de boot (een korjaal) gestapt. We moesten nog zo’n twee uur varen over de Coppenane rivier. Deze wordt omringd door oerwoud, wat het echt een prachtig vaartocht maakte. Tijdens het varen hadden we ook al een aantal vogels gespot, waaronder de Ara. Dit is een soort papegaai en heeft hele mooie kleuren. Rond 6 uur kwamen we aan op Fungu eiland. We gingen gelijk maar ons hangmat ophangen, voordat het donker werd. We waren de eerste nacht, de enige groep die overnachtte op Fungu eiland en dus konden we de beste plek voor ons hangmat uitzoeken. We hadden dan ook een prachtig uitzicht wanneer we ’s ochtends ontwaakten. Voordat we gingen slapen, zijn we nog gaan zwemmen in de rivier. Er steken allemaal stenen/rotsen uit het water. Zo was er ook een redelijke grote rots midden in het water. Hier gingen we op klimmen om er vervolgens vanaf te springen. Het water was echter nog niet zo hoog, dus het klimmen op die rots vond ik nog best lastig. De rots had een kleine richel. Hier moest je je voet op zetten en dan moest je je door het water tegen de rots aan laten slaan en op dat moment moest je omhoog komen uit het water. Je moest je dus hard afzetten van die richel, maar die richel was super scherp.. Na een paar mislukt pogingen is het me uiteindelijk toch gelukt om boven te komen. Toen moesten we nog springen natuurlijk, omdat het water niet zo hoog was, moest je je eigen val breken met je armen, anders raakte je de bodem. Ilse en ik hebben allebei wel een beetje de bodem geraakt, oeps. Hierna waren we lekker opgefrist en een paar schrammen rijker. Nog even een groentesoepje gegeten en toen de hangmat ingedoken.
Rond zonsopgang was iedereen weer wakker. Na een uitgebreid ontbijt zijn we rond 8 uur in de boot gestapt. Na 5 minuten varen waren we weer op het vasteland en kon onze tocht van vandaag beginnen. We gingen lopend door de jungle op weg naar de Voltzberg. Na vijf minuten was iedereen al zeiknat van het zweet, zo vochtig en warm was het daar. Tijdens het lopen hebben we vier verschillende apen gezien en heel veel vogels. Ook hebben we nog een hertje gezien en een boskonijn. Onze gids vond ook nog een wandelende tak, best knap aangezien die helemaal niet opvalt in het oerwoud. Na zo’n 3 uur lopen (incl. pauzes) waren we dan aan de voet van de Voltzberg. Het was een berg met vrij steile stukken. In het begin was het echt met handen en voeten naar boven klimmen. Daarna waren we boven de begroeiing. De berg was voor het grootste gedeelte een soort van geasfalteerd. Dit komt door de vroegere vulkaanuitbarstingen. De berg was dus eigenlijk bedekt met opgedroogde lava. Sommige stukken liep je echt op je tenen omhoog, maar we hebben rustig de tijd genomen en dus kwam iedereen redelijk fit boven. Eenmaal boven hebben we genoten van het uitzicht, gegeten, gedronken en wat gerust. Daarna was het weer tijd om de terug de jungle in te gaan. Tijdens het dalen van de Voltzberg zag je pas hoe steil sommige stukken waren. Ik dacht echt bij mezelf, whoow zijn we hier ook echt naar boven gekomen. Na de afdaling voelde ik mijn knietjes wel even. De terugweg hebben we redelijk vlot gelopen. Rond 4 uur waren we terug bij het beginpunt. Hier zijn we lekker in het water gaan liggen. Er was ook een waterval die je een gratis massage gaf en die een soort natuurlijke jacuzzi veroorzaakte. Na een tijdje zijn we op de stenen langs de rivier gaan zitten, om een beetje op te drogen. Toen begon het opeens keihard te plenzen. Wij gingen eerst wat schuilen onder de bomen, maar dat hielp voor geen meter en we werden vet koud. Dus zijn we maar in de rivier gaan liggen, dit water was in ieder geval warm. Om 6 uur kwam de boot ons dan weer ophalen en gingen we terug naar het eiland. Nadat we onszelf wat hadden opgewarmd, zijn we gaan eten. Ondertussen waren er ook een aantal andere groepen gearriveerd. Hier hebben we in de avond een beetje mee gekletst.
Vandaag mochten we eigenlijk uitslapen, maar we waren rond 7 uur wakker. We zijn toen maar lekker de rivier in gesprongen en daarna hebben we wat in de zon gelegen. Rond 9 uur hadden we ontbijt en daarna konden we nog even relaxen. Opeens werden we geroepen, want ze hadden een vogelspin ‘gevangen’. Die moest natuurlijk ook even over onze hand lopen. Rond half 12 zijn we weer in de boot gestapt. Hierna moesten we nog een half uurtje lopen door de jungle, waarna we aankwamen bij de moedervallen. Een erg mooi gezicht. Hier hebben we onze lunch gegeten. Dit bestond uit gebakken aardappel en wolfs vis. De wolfs vis hadden de gidsen in de ochtend gevangen. Hoogtijd voor wat actie. Hand in hand zijn we de stroomversnelling in de rivier overgestoken. Aan de overkant moesten we nog een stukje klauteren over wat rotsen en toen kwamen we bij een stukje water waar we wel in konden zwemmen. We moesten wel een beetje aan de rand blijven, want in het midden was een stroomversnelling die naar een waterval leidde. Deze stroming kon je wel oversteken, maar dan moest je wel sterk zijn. Het water waar we in zaten was trouwens een stuk kouder dan het water dat van de rotsen in het water belandde. Het water afkomstig van de rotsen was heerlijk warm. Nadat we een tijdje gedobberd hadden, besloot Juillio de stroming over te steken. Ilse volgde, zij kwam echter vlak voor de waterval uit. Ik zag dit en dacht, als het bij Ilse al lastig gaat, gaat het mij helemaal niet lukken. Dus ik ben met Sjors nog eens stuk verder geklauterd over de rotsen tot we bij een stuk water waren waar de stroming wat minder sterk was. Hier zijn wij overgestoken. Juillio en Ilse waren onze kant ook wat opgelopen. Met z’n vieren zijn we via de stroming en de watervalletjes weer terug gegleden/gezwommen naar ons zwemplekje. Een keer werd ik half mee gesleurd door de stroming. Gelukkig kon ik me vastgrijpen aan een steen, terwijl Juillio me er weer uit trok. Het was dus best spannend, want als je eenmaal in een stroming zat, kon het best gevaarlijk zijn, door alle stenen die in het water lagen. Vervolgens zijn we teruggelopen naar onze lunchplaats. Hier hebben we nog even gezeten en toen zijn we weer teruggelopen naar de rivier. We gingen echter niet met de boot terug. We deden onze zwemvesten aan en zijn toen het water ingesprongen. De stroming bracht ons automatisch terug naar Fungu eiland. Je moest, net als eerder op deze middag met je benen naar voren in het water liggen, zodat je niet keihard met je hoofd tegen een steen aan zou komen. Terug bij het kamp hebben we lekkere macaroni met BBQ kip gegeten.
Zondagochtend hebben we nog lekker gerelaxt. Rond 11 uur was het tijd om te vertrekken. We gingen dit keer met nog een andere groep in de boot, dus dit keer zaten we met z’n tweeën op een bankje. Met de zon hoog boven ons, een lekker windje en het deinen van het water, was het wel lastig om wakker te blijven. Aangekomen in Witagron hebben we gezamenlijk geluncht. Hierna werd de andere groep opgehaald en moesten wij nog even wachten tot onze bus kwam. Dat even werd een kleine acht uur. Wij hadden eerst geen idee waarom het zo lang duurde, maar het bleek dat onze bus pech had. In de tijd dat we gewacht hebben, zijn we o.a. van de brug bij Witagron afgesprongen. Nooit gedacht dat ik dit durfde, maar het was echt heel leuk! Verder hebben we gelezen, gegeten, gezongen en een beetje rond gelopen. In de avond werd er een borrel ingeschonken. Het was net erg gezellig, toen onze bus er dan om half 10 eindelijk was. Nadat we nog 3 uur in het busje hebben gehobbeld waren we dan weer thuis.
De volgende dag hebben we geprobeerd om uit te slapen en wat uit te rusten. Rond 12 uur zijn we de stad in gegaan, want het was onafhankelijkheidsdag. We hebben eerst een tijdje rondgelopen in de palmentuin, hier stonden allemaal kraampjes en er was live muziek. Vervolgens zijn we naar de waterkant gelopen. Hier hebben we wat gedronken en toen begon het weer eens keihard te regenen. Iedereen schuilen dus. Na een tijdje was het weer gestopt en zijn we nog wat gaan lopen. Uiteindelijk nog wat gedronken in het lounge gedeelte van Jiji’s. Ook hier was een bandje (aan het repeteren). Vervolgens zijn we weer wat gaan rondlopen. ’s Avonds hebben nog gegeten bij Zus&Zo, hierna zijn we naar huis gegaan en hebben we het nog gezellig gemaakt op het balkon.
Dinsdag moesten we dan weer naar stage, voor mijn idee al weer een hele tijd geleden dat we hier geweest waren. Ilse haar ouders waren voor twee dagen naar Nickerie. Na stage hebben wij niet zoveel gedaan, afgezien van wat wasjes draaien.
Woensdag zijn Ilse en ik na stage naar de stad gefietst. Hier hebben we wat kaartjes gekocht voor onze oma’s en opa’s. Ilse haar ouders zouden dit meenemen, zodat we het niet helemaal met de post hoefden te versturen. Weer thuis heb ik nog een heel verhaal geschreven voor pake en beppe.
’s Avonds zijn we nog met z’n zessen uit eten geweest bij een chinees restaurant. Toen we weer thuis waren kwamen Sherida, Steve en Emilio nog langs en hebben we gezellig beneden gezeten bij Lydia en Wantje.
Na stage heb ik nog even afscheid kunnen nemen van Ilse haar ouders, zij vertrokken weer naar het koude Nederland. Het was deze hele dag ook al een beetje koud in Suriname, want het regende steeds. ’s Avonds ben ik roti gaan eten bij de Roopram en daar zijn we nog naar de Tangelo gegaan, hier hebben we heerlijk warme chocomel gedronken, haha.
De twee weken met Ilse haar ouders waren erg gezellig en we hebben veel leuke dingen gedaan. De weken die volgende waren vooral gevuld met stage en nog een aantal andere leuke dingen. Hier zal ik zeer binnenkort nog een klein verslagje over maken, want anders wordt dit verslag echt te lang. Dinsdag komen er al weer voor twee weken logés, namelijk Anita en Jantien, twee vriendinnen van Ilse. Dit zal ook zeker weer een gezellige tijd worden.
Liefs Trienke
-
18 December 2013 - 08:28
Klara:
Hey Trienke!!
Wot un verhaal wer!!
Mar wol super leuk om te jerren!!
Wot beleefst en sjogst dear folle...
Geniet dr fon fankee!!
dikke tut
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley